Wpisy archiwalne w kategorii
Sudety
| Dystans całkowity: | 1615.20 km (w terenie 124.50 km; 7.71%) |
| Czas w ruchu: | 76:26 |
| Średnia prędkość: | 19.15 km/h |
| Liczba aktywności: | 18 |
| Średnio na aktywność: | 89.73 km i 4h 46m |
| Więcej statystyk | |
Środa, 9 czerwca 2021
Kategoria Sudety
Góry Izerskie
Start i meta na Rozdrożu Izerskim, gdzie dojechałem samochodem. Trasa głównie przez Grzbiet Kamienicki w obrębie którego jeszcze nie jeździłem a następnie Świeradów-Zdrój, w tym Czerniawa-Zdrój. Pojechałem też do Mirska.
Pogórze Izerskie z Grzbietu Kamienickiego
Mirsk z Grzbietu Kamienickiego
Punkt antygrawitacyjny w Świeradowie Zdroju
Pogórze Izerskie z Grzbietu Kamienickiego
Mirsk z Grzbietu Kamienickiego
Punkt antygrawitacyjny w Świeradowie Zdroju
- DST 42.20km
- Sprzęt Giant Talon 1 LTD
- Aktywność Jazda na rowerze
Piątek, 4 czerwca 2021
Kategoria Sudety, Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie
Nysa i Ziębice
Nysa - Goświnowice - Grądy - Otmuchów - Lasowice - Lipniki - Ziębice - Wigańcice - Sarby - Wierzbna - Gałązczyce - DDR - Grodków - Wierzbnik - Przylesie - Brzeg - dom
Do Nysy standardowo pociągiem a dalej innymi drogami niż zwykle do Otmuchowa i Ziębic.
Na zaporze Jeziora Głębinowskiego (Nyskiego)
Widok w kierunku na Głębinów a w tle Sudety Wschodnie
Otmuchów
Jezioro Otmuchowskie
Do Nysy standardowo pociągiem a dalej innymi drogami niż zwykle do Otmuchowa i Ziębic.
Na zaporze Jeziora Głębinowskiego (Nyskiego)
Widok w kierunku na Głębinów a w tle Sudety Wschodnie
Otmuchów
Jezioro Otmuchowskie
- DST 109.10km
- Sprzęt Kross Evado 4.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Środa, 3 lipca 2019
Kategoria Sudety, Znaczki Turystyczne
Góry Sowie i Zamek Grodno
Dzisiaj przerwa od roweru, wycieczka samochodem w Góry Sowie i do Zamku Grodno położonego na granicy Gór Wałbrzyskich i Sowich. Auto zostawiłem na Przełęczy Jugowskiej i ruszyłem pieszo na Wielką Sowę. Wędrówkę zacząłem o 9:40, było chłodno i rześko z temperaturą poniżej 15 stopni a jak zawiało to robiło się bardzo chłodno, ogólnie jednak było przyjemnie. Cisza, spokój i bardzo mało ludzi (zbyt mało jak na Góry Sowie), czyli to co lubię najbardziej. Zrobiłem trasę przez Kozie Siodło, Wielką Sowę, schroniska Sowa i Orzeł, ponownie Kozie Siodło i powrót na Przełęcz Jugowską - wyszło ok. 11 km. Zdjęć niewiele bo skupiłem się na wędrówce i nie sięganiu po telefon.
Autem dojechałem do drugiego celu dnia - Zagórze Śląskie i Zamek Grodno. Podejście z Zagórza do zamku krótkie, jakieś 15 minut, ale dość strome. Można zwiedzać samodzielnie. Zamek bardzo ciekawy, fajnie się chodziło po tych wszystkich salach, dziedzińcach i wieżach. Na szczęście czuć klimat dawnych czasów, choć może niektórzy stwierdzą, że miejsce zaniedbane i ruina ale o to chodzi. Nie ma co opisywać, najlepiej trzeba zwiedzić samemu.
Na ostatni cel, twierdzę Srebrna Góra, zabrakło czasu, innym razem.
Autem dojechałem do drugiego celu dnia - Zagórze Śląskie i Zamek Grodno. Podejście z Zagórza do zamku krótkie, jakieś 15 minut, ale dość strome. Można zwiedzać samodzielnie. Zamek bardzo ciekawy, fajnie się chodziło po tych wszystkich salach, dziedzińcach i wieżach. Na szczęście czuć klimat dawnych czasów, choć może niektórzy stwierdzą, że miejsce zaniedbane i ruina ale o to chodzi. Nie ma co opisywać, najlepiej trzeba zwiedzić samemu.
Na ostatni cel, twierdzę Srebrna Góra, zabrakło czasu, innym razem.
Niedźwiedzia Skała nieopodal Koziej Równi© montana21
Wielka Sowa© montana21
Zagospodarowanie szczytu Wielkiej Sowy© montana21
Na szlaku z Wielkiej Sowy w kierunku Przełęczy Sokolej© montana21
Schronisko Sowa© montana21
Widok ze schroniska Orzeł w kierunku południowo-wschodnim© montana21
Kierunek południowy© montana21
Przełęcz Kozie Siodło© montana21
Rymarz widziany z Polany Jugowskiej© montana21
Zamek Grodno sprzed wejścia© montana21
Zaczynam zwiedzanie© montana21
Górny dziedziniec zamku© montana21
Sala rycerska© montana21
Sala myśliwska© montana21
Trofea w sali myśliwskiej© montana21
Kolejne trofea© montana21
Makieta zamku© montana21
Kolejna sala© montana21
Koło do łamania kości© montana21
Widok z wieży zamkowej na Góry Sowie i Jezioro Bystrzyckie (Lubachowskie)© montana21
Wejście na wieżę© montana21
Krzesło tortur© montana21
Zdobycze© montana21
- Aktywność Wędrówka
Wtorek, 18 czerwca 2019
Kategoria Gminobranie, Sudety, Tour de Dolnośląskie, Znaczki Turystyczne
Masyw Śnieżnika - Międzygórze
Udało się, najbardziej wyczekiwana wycieczka nareszcie wykonana ! Chociaż po drodze miałem mieszane uczucia to jednak było świetnie i daje ją na 2 miejsce do listy moich ulubionych wycieczek rowerowych.
Zaliczone gminy (5): Złoty Stok, Lądek-Zdrój, Stronie Śląskie, Bystrzyca Kłodzka, Międzylesie.
Trasa: Nysa - Otmuchów - Paczków - Złoty Stok - Przełęcz Jaworowa - Lądek-Zdrój - Stronie Śląskie - Kletno - Schronisko „Na Śnieżniku” - Międzygórze - Międzylesie. Szczegóły poniżej:
Zaliczone gminy (5): Złoty Stok, Lądek-Zdrój, Stronie Śląskie, Bystrzyca Kłodzka, Międzylesie.
Trasa: Nysa - Otmuchów - Paczków - Złoty Stok - Przełęcz Jaworowa - Lądek-Zdrój - Stronie Śląskie - Kletno - Schronisko „Na Śnieżniku” - Międzygórze - Międzylesie. Szczegóły poniżej:
Z samego rana pociągiem pojechałem z Brzegu do Nysy, gdzie byłem o 7:30 i od razu gaz na Otmuchów. Odpuściłem J. Głębinowskie, choć przez moment widziałem je z trasy. Szybko dojechałem i przejechałem Otmuchów i zrobiłem krótką przerwę nad J. Otmuchowskim na 2 śniadanie. Później przelot przez Paczków i po chwili byłem w Czechach, tym razem dosłownie na chwilkę, skrót trasy wiódł przez miejscowość Bílá Voda. Znajduje się tam klasztor pijarów, w którym po II wojnie światowej internowano zakonnice z terenów całej dawnej Czechosłowacji, był to największy tego typu obóz pracy dla zakonnic. To w ramach ciekawostki.
Wróciłem do Polski i od razu wjechałem do Złotego Stoku. Całkiem ładne małe miasteczko, położone na zboczach Gór Złotych i Sudeckiego Uskoku Brzeżnego. Udało się zdobyć wszystkie znaczki turystyczne, a co do znaczków to w Złotym Stoku znajduje się centrala znaczków, ale nie było czasu na odwiedziny. Rzut oka na Rynek, który jest mały, dość ładny ale pusty, bez życia, praktycznie brak tam punktów usługowych. Czas gonił, więc ruszyłem drogą wojewódzką 390 do Lądka-Zdroju. Zaczęło się.
Pierwszy trudny podjazd. Ze Złotego Stoku na Przełęcz Jaworową na wys. 705 m n.p.m. 8 km podjazdu o śr. nachyleniu 4,5 %. Poszło wyjątkowo dobrze, na raz. Asfalt był nowy, gładziutki i po prostu płynęło się. Nachylenie miejscami sięgało 9-10 %. Cały podjazd zalesiony, raczej bez widoków ale z pięknymi lasami bukowymi. Na przełęczy krótki postój, zapoznanie się z nowymi singlami Glacensis, które wyglądają naprawdę imponująco i zacząłem zjazd do Lądka. Ok. 7 km w dół po częściowo zniszczonej, dziurawej drodze, dobrze że cały podjazd był bez dziur.
Lądek-Zdrój to prawdopodobnie najstarsze uzdrowisko w Polsce, leży w Górach Złotych. Samo miasteczko może nie zachwyca, Rynek i okolice dość ładne, ale część zdrojowa już może zachwycić. Jest bardzo ładnie, zwłaszcza okolice zdroju Wojciech jak i sam budynek to najbardziej znana wizytówka Lądka. Po chwili zwiedzania ruszyłem dalej do Stronia Śląskiego, które z nam z ćwiczeń terenowych ze studiów sprzed kilku lat. Zrobiłem jedynie zdjęcie najbardziej znanego zakładu przemysłowego, czyli Huty szkła kryształowego Violetta. Lata świetności ma już dawno za sobą. Przy wylocie ze Stronia rzut oka na zaporę wodną i ładnie położony zbiornik retencyjny Stara Morawka.
Kolejny etap wycieczki to Kletno w dolinie Kleśnicy w Masywie Śnieżnika. Bardzo ciekawa i ładnie położona miejscowość. Największą atrakcją jest Jaskinia Niedźwiedzia, największy taki obiekt w Sudetach. Bogata w różnego rodzaje formy naciekowe. Zwiedziłem ją kilka lat temu. Miejsce po prostu trzeba zobaczyć. Innym ciekawym miejscem w Kletnie jest stara kopalnia uranu wraz z kilkoma wyrobiskami i hałdami, bogatymi w minerały - a wszystko to dostępne dla zwiedzających. Cała trasa od Stronia przez Kletno do Jaskini to też podjazd.
W Kletnie rozpocząłem ostatni, najtrudniejszy podjazd tego dnia, do schroniska PTTK „Na Śnieżniku” im. Zbigniewa Fastnachta. Nie dałem rady podjechać całości, część na piechotę i pchanie roweru. Podjazd miał 6 km, śr. nachylenie 8-10 % a nawierzchnia .... postrzępiony bruk z licznymi luźnymi kamieniami. Dla mnie nie do zrobienia na rowerze i oponach jakie mam, tam trzeba więcej mocy i jakiegoś porządnego mtb. Mimo wszystko dotarłem do schroniska na wysokość nieco ponad 1200 m. Miał to być rekord wysokości na rowerze ale oczywiście go nie zaliczam. Po drodze widoków wiele nie było ze względu na zalesienie, chociaż im wyżej tym więcej było "okienek". Ogólnie było bardzo ładnie, zero turystów !, cisza i spokój - rewelacyjny odpoczynek od cywilizacji. Ze schroniska zjazd od Międzygórza, ok. 7 km po .... kamienistej drodze szutrowej, pod koniec miałem dość, najbardziej bolały plecy.
Międzygórze. Dla mnie to najpiękniejsza miejscowość w jakiej byłem. Położnej w głębokiej dolinie Wilczki, otoczona stromymi grzbietami Masywu Śnieżnika. Największe atrakcje to ogród bajek, wodospad Wilczki i zapora wodna na Wilczce oraz centrum Międzygórza. Wodospad Wilczki ma ponad 20 m wysokości, jeden z najwyższych w Sudetach, do 1997 roku był kilka metrów wyższy ale powódź 97 zniszczyła górny próg. Dodatkowo powodzi nie zatrzymała zapora, która ma wysokość 29 metrów. W 1997 roku woda po prostu przelała się górą. Do Międzygórza wróciłem dokładnie po 18 latach, kiedy to byłem tam na wycieczce w 3 klasie podstawówki.
Z Międzygórza pojechałem do Międzylesia, tam pozałatwiałem sprawy znaczkowe, zakupy i na pociąg. Byłem już wykończony, w sklepie w kolejce do kasy ledwo co stałem. Wycieczka wymęczyła totalnie ale było warto. Powrót pociągiem z Międzylesia do Wrocławia i przesiadka do Brzegu.
Wróciłem do Polski i od razu wjechałem do Złotego Stoku. Całkiem ładne małe miasteczko, położone na zboczach Gór Złotych i Sudeckiego Uskoku Brzeżnego. Udało się zdobyć wszystkie znaczki turystyczne, a co do znaczków to w Złotym Stoku znajduje się centrala znaczków, ale nie było czasu na odwiedziny. Rzut oka na Rynek, który jest mały, dość ładny ale pusty, bez życia, praktycznie brak tam punktów usługowych. Czas gonił, więc ruszyłem drogą wojewódzką 390 do Lądka-Zdroju. Zaczęło się.
Pierwszy trudny podjazd. Ze Złotego Stoku na Przełęcz Jaworową na wys. 705 m n.p.m. 8 km podjazdu o śr. nachyleniu 4,5 %. Poszło wyjątkowo dobrze, na raz. Asfalt był nowy, gładziutki i po prostu płynęło się. Nachylenie miejscami sięgało 9-10 %. Cały podjazd zalesiony, raczej bez widoków ale z pięknymi lasami bukowymi. Na przełęczy krótki postój, zapoznanie się z nowymi singlami Glacensis, które wyglądają naprawdę imponująco i zacząłem zjazd do Lądka. Ok. 7 km w dół po częściowo zniszczonej, dziurawej drodze, dobrze że cały podjazd był bez dziur.
Lądek-Zdrój to prawdopodobnie najstarsze uzdrowisko w Polsce, leży w Górach Złotych. Samo miasteczko może nie zachwyca, Rynek i okolice dość ładne, ale część zdrojowa już może zachwycić. Jest bardzo ładnie, zwłaszcza okolice zdroju Wojciech jak i sam budynek to najbardziej znana wizytówka Lądka. Po chwili zwiedzania ruszyłem dalej do Stronia Śląskiego, które z nam z ćwiczeń terenowych ze studiów sprzed kilku lat. Zrobiłem jedynie zdjęcie najbardziej znanego zakładu przemysłowego, czyli Huty szkła kryształowego Violetta. Lata świetności ma już dawno za sobą. Przy wylocie ze Stronia rzut oka na zaporę wodną i ładnie położony zbiornik retencyjny Stara Morawka.
Kolejny etap wycieczki to Kletno w dolinie Kleśnicy w Masywie Śnieżnika. Bardzo ciekawa i ładnie położona miejscowość. Największą atrakcją jest Jaskinia Niedźwiedzia, największy taki obiekt w Sudetach. Bogata w różnego rodzaje formy naciekowe. Zwiedziłem ją kilka lat temu. Miejsce po prostu trzeba zobaczyć. Innym ciekawym miejscem w Kletnie jest stara kopalnia uranu wraz z kilkoma wyrobiskami i hałdami, bogatymi w minerały - a wszystko to dostępne dla zwiedzających. Cała trasa od Stronia przez Kletno do Jaskini to też podjazd.
W Kletnie rozpocząłem ostatni, najtrudniejszy podjazd tego dnia, do schroniska PTTK „Na Śnieżniku” im. Zbigniewa Fastnachta. Nie dałem rady podjechać całości, część na piechotę i pchanie roweru. Podjazd miał 6 km, śr. nachylenie 8-10 % a nawierzchnia .... postrzępiony bruk z licznymi luźnymi kamieniami. Dla mnie nie do zrobienia na rowerze i oponach jakie mam, tam trzeba więcej mocy i jakiegoś porządnego mtb. Mimo wszystko dotarłem do schroniska na wysokość nieco ponad 1200 m. Miał to być rekord wysokości na rowerze ale oczywiście go nie zaliczam. Po drodze widoków wiele nie było ze względu na zalesienie, chociaż im wyżej tym więcej było "okienek". Ogólnie było bardzo ładnie, zero turystów !, cisza i spokój - rewelacyjny odpoczynek od cywilizacji. Ze schroniska zjazd od Międzygórza, ok. 7 km po .... kamienistej drodze szutrowej, pod koniec miałem dość, najbardziej bolały plecy.
Międzygórze. Dla mnie to najpiękniejsza miejscowość w jakiej byłem. Położnej w głębokiej dolinie Wilczki, otoczona stromymi grzbietami Masywu Śnieżnika. Największe atrakcje to ogród bajek, wodospad Wilczki i zapora wodna na Wilczce oraz centrum Międzygórza. Wodospad Wilczki ma ponad 20 m wysokości, jeden z najwyższych w Sudetach, do 1997 roku był kilka metrów wyższy ale powódź 97 zniszczyła górny próg. Dodatkowo powodzi nie zatrzymała zapora, która ma wysokość 29 metrów. W 1997 roku woda po prostu przelała się górą. Do Międzygórza wróciłem dokładnie po 18 latach, kiedy to byłem tam na wycieczce w 3 klasie podstawówki.
Z Międzygórza pojechałem do Międzylesia, tam pozałatwiałem sprawy znaczkowe, zakupy i na pociąg. Byłem już wykończony, w sklepie w kolejce do kasy ledwo co stałem. Wycieczka wymęczyła totalnie ale było warto. Powrót pociągiem z Międzylesia do Wrocławia i przesiadka do Brzegu.
Jezioro Otmuchowskie© montana21
Bila Voda - klasztor© montana21
Zespół wapienników w Złotym Stoku© montana21
Rynek w Złotym Stoku© montana21
Złoty Stok© montana21
Przełęcz Jaworowa - jeden z odcinków singla Glacensis© montana21
Rynek w Lądku-Zdroju© montana21
Zdrój Wojciech w Lądku© montana21
Huta w Stroniu© montana21
Zapora przy wylocie ze Stronia© montana21
Zbiornik Stara Morawka© montana21
Jedno z wyrobisk w Kletnie© montana21
Podjazd do schroniska na Śnieżniku© montana21
Masyw Śnieżnika - widok na Żmijowiec© montana21
Mini wodospadziki© montana21
Przełęcz Śnieżnicka© montana21
Schronisko PTTK "Na Śnieżniku"© montana21
Widok spod schroniska, w tle Kotlina Kłodzka© montana21
Widoki podczas zjazdu do Międzygórza© montana21
Międzygórze 1© montana21
Sabat w Międzygórzu© montana21
Międzygórze 2© montana21
Pocztówka z Międzygórza© montana21
Międzygórze 3© montana21
Wodospad Wilczki - stoję na nim© montana21
Okolice Międzygórza© montana21
Zapora w Międzygórzu© montana21
Kotlina Kłodzka i Góry Orlickie© montana21
Ostatni rzut oka na Masyw Śnieżnika© montana21
Międzylesie© montana21
Zdobycze znaczkowe© montana21
Inne zdobycze© montana21
- DST 127.67km
- Teren 14.00km
- Czas 07:43
- VAVG 16.54km/h
- Sprzęt Kross Evado 4.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Wtorek, 4 czerwca 2019
Kategoria Sudety, Tour de Opolskie, Znaczki Turystyczne
Góry Opawskie - Zlatohorská vrchovina
Nareszcie udało się w tym roku zrealizować jakąś porządną wycieczkę. Pojeździłem nieco po Górach Opawskich po polskiej i czeskiej stronie, gdzie noszą one nazwę Zlatohorská vrchovina. Pogoda dopisała, było gorąco, ale w górach nie aż tak. Widoki piękne, znaczki turystyczne zdobyte w Głuchołazach i Nysie (bez jednego) i na deser oczywiście wizyta na zaporze w Nysie.
Trasa: Prudnik - Dębowiec - Pokrzywna - Jarnołtówek - Zlaté Hory - Dolní Údolí - Ondřejovice - Mikulovice - Głuchołazy - DW 411 - Nysa. Dojazdy i powroty pociągami. Mapka poniżej (coś tam się urwało pod koniec):
Trasa: Prudnik - Dębowiec - Pokrzywna - Jarnołtówek - Zlaté Hory - Dolní Údolí - Ondřejovice - Mikulovice - Głuchołazy - DW 411 - Nysa. Dojazdy i powroty pociągami. Mapka poniżej (coś tam się urwało pod koniec):
Start w Prudniku, z którego od razu ruszyłem w kierunku Pokrzywnej, tym razem jednak nie krajową 40 tylko boczną drogą przez Dębowiec. Pierwszy raz nią jechałem, było trochę dalej, kilka podjazdów ale za to bardzo mało aut. Po drodze mijałem kopalnię szarogłazów. Po dotarciu do Pokrzywnej tempo mocno spadło, jak zawsze w tej i kolejnej miejscowości, czyli Jarnołtówku. Typowe górskie miejscowości turystyczne, w zasadzie jedyne takie z prawdziwego zdarzenia w woj. opolskim. Dużo domów wczasowych, ośrodków wypoczynkowych itp, itd. W Jarnołtówku więcej jest dużych ośrodków dla dzieci - kolonie, zimowiska, zielone szkoły i te sprawy. Jednak ważniejszym celem było dotarcie do zapory na Złotym Potoku w Jarnołtówku, której jeszcze nie odkryłem. Obiekt fajny, ma jakieś 15-16 m wysokości, tyle wskazuje łata wodowskazowa. Jest to zapora ze zbiornikiem suchym, wypełnianym jedynie podczas wezbrań.
Niedaleko od zapory jest granica, czyli zacząłem czeską cześć wycieczki. Najpierw Zlaté Hory, w których byłem już 2 razy. Dość ładne małe miasteczko. Pojechałem jednak dalej, żeby odkryć jakieś nowe tereny i miejscowości. Pomiędzy Dolní Údolí a Ondřejovicami niespodzianka - źle odczytałem mapkę i zamiast zjazdu był podjazd - i to niezła ścianka. Nie znając długości podjazdu w połowie zatrzymałem się żeby zrobić zdjęcia bo odsłoniły się niezłe widoki. Dalej okazało się że podjazd jeszcze trochę trzyma aż do przełęczy Ondřejovické sedlo na wysokości 564 m n.p.m. i był to najwyższy punkt podczas całej wycieczki. Odsłoniły się kolejne widoki, na drugą stronę gdzie miałem zjeżdżać, a zjazd był .... mocny i długi, musiałem często hamować bo prędkość rosła w oczach a drogą wąska i dość kręta choć z bardzo dobrym asfaltem. Kilka minut większych emocji i zjazd się skończył. Do Mikulovic, ostatniej czeskiej miejscowości, dojechałem przyjemną drogą wzdłuż rzeki Olešnice. Krótka rundka po Mikulovicach i powrót do Polski, do Głuchołaz.
W Głuchołazach zakup znaczków, przy okazji zakładki i bez zbędnego kręcenia się po mieście ruszyłem na Nysę. Jakoś nie przepadam za tym miastem, niby brzydkie nie jest, ładnie położone ale nie przekonuje mnie. Droga do Nysy nieco mniej przyjemna bo DW 411 to jedyna droga między tymi miastami. Ok. 15 km poszło w miarę sprawnie a w Nysie po załatwieniu spraw biletowych i znaczkowych, ruszyłem na zaporę Jeziora Głębinowskiego, czy jak kto woli Nyskiego. Dotarłem tam ok. godziny 16 i przy 30 stopniach czułem się na zaporze jak na patelni ale widoki na Jezioro i Sudety Wschodnie powodowały, że ten upał stawał się jak najbardziej znośny. Postałem, popatrzyłem na wodę i góry i ruszyłem asfaltową ścieżką po zaporze. Po raz pierwszy przejechałem się śluzą od czasu zakończenia remontu na zaporze. Wszystko mocno się zmieniło, cała elektrownia wodna, urządzenia zrzutowe itp są kilka poziomów wyższej jakości niż przed remontem.
Czas gonił, więc wróciłem do miasta, na dworcu chwilę posiedziałem, później kolejną chwilę bo pociąg był opóźniony i wróciłem do Brzegu. Wycieczka jak najbardziej udana, góry, widoki, podjazdy i zjazdy a na deser Jezioro - super wycieczka.
Niedaleko od zapory jest granica, czyli zacząłem czeską cześć wycieczki. Najpierw Zlaté Hory, w których byłem już 2 razy. Dość ładne małe miasteczko. Pojechałem jednak dalej, żeby odkryć jakieś nowe tereny i miejscowości. Pomiędzy Dolní Údolí a Ondřejovicami niespodzianka - źle odczytałem mapkę i zamiast zjazdu był podjazd - i to niezła ścianka. Nie znając długości podjazdu w połowie zatrzymałem się żeby zrobić zdjęcia bo odsłoniły się niezłe widoki. Dalej okazało się że podjazd jeszcze trochę trzyma aż do przełęczy Ondřejovické sedlo na wysokości 564 m n.p.m. i był to najwyższy punkt podczas całej wycieczki. Odsłoniły się kolejne widoki, na drugą stronę gdzie miałem zjeżdżać, a zjazd był .... mocny i długi, musiałem często hamować bo prędkość rosła w oczach a drogą wąska i dość kręta choć z bardzo dobrym asfaltem. Kilka minut większych emocji i zjazd się skończył. Do Mikulovic, ostatniej czeskiej miejscowości, dojechałem przyjemną drogą wzdłuż rzeki Olešnice. Krótka rundka po Mikulovicach i powrót do Polski, do Głuchołaz.
W Głuchołazach zakup znaczków, przy okazji zakładki i bez zbędnego kręcenia się po mieście ruszyłem na Nysę. Jakoś nie przepadam za tym miastem, niby brzydkie nie jest, ładnie położone ale nie przekonuje mnie. Droga do Nysy nieco mniej przyjemna bo DW 411 to jedyna droga między tymi miastami. Ok. 15 km poszło w miarę sprawnie a w Nysie po załatwieniu spraw biletowych i znaczkowych, ruszyłem na zaporę Jeziora Głębinowskiego, czy jak kto woli Nyskiego. Dotarłem tam ok. godziny 16 i przy 30 stopniach czułem się na zaporze jak na patelni ale widoki na Jezioro i Sudety Wschodnie powodowały, że ten upał stawał się jak najbardziej znośny. Postałem, popatrzyłem na wodę i góry i ruszyłem asfaltową ścieżką po zaporze. Po raz pierwszy przejechałem się śluzą od czasu zakończenia remontu na zaporze. Wszystko mocno się zmieniło, cała elektrownia wodna, urządzenia zrzutowe itp są kilka poziomów wyższej jakości niż przed remontem.
Czas gonił, więc wróciłem do miasta, na dworcu chwilę posiedziałem, później kolejną chwilę bo pociąg był opóźniony i wróciłem do Brzegu. Wycieczka jak najbardziej udana, góry, widoki, podjazdy i zjazdy a na deser Jezioro - super wycieczka.
Zaczynamy© montana21
Ratusz w Prudniku© montana21
Za Prudnikiem, widok na Góry Opawskie z Biskupią Kopą© montana21
Most kolejowy w Pokrzywnej nad Złotym Potokiem© montana21
Pokrzywna© montana21
Jarnołtówek© montana21
Zapora w Jarnołtówku© montana21
Suchy zbiornik widoczny z zapory© montana21
Biskupia Kopa i Jarnołtówek© montana21
Czeska część wycieczki© montana21
Zlate Hory© montana21
Czeskie oznakowanie© montana21
Z dołu przyjechałem - Dolni Udoli© montana21
Przełęcz Ondřejovické sedlo - jadę na dół© montana21
Przyjemna droga do Mikulovic© montana21
Mikulovice© montana21
Głuchołazy, kościół św. Wawrzyńca© montana21
Studnia i mury obronne, obiekty za znaczka© montana21
Głuchołazy Miasto PKP© montana21
Główne zabytki Nysy (fontanna ze znaczka po lewej)© montana21
Jezioro Głebinowskie© montana21
Śluza© montana21
Nysa Kłodzka poniżej zapory© montana21
Zapora ze śluzą i elektrownią a w tle Góry Opawskie z Biskupią Kopą© montana21
Sudety Wschodnie i Jezioro Głębinowskie© montana21
Na plaży w Skorochowie już pływają© montana21
Zdobycze© montana21
- DST 85.54km
- Teren 2.00km
- Czas 04:33
- VAVG 18.80km/h
- Sprzęt Kross Evado 4.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Wtorek, 21 sierpnia 2018
Kategoria Sudety
Świeradów-Zdrój
Dość niespodziewanie miałem okazję znaleźć się w Świeradowie-Zdroju i mieć trochę czasu dla siebie. Początkowo miałem jechać "pełnym" samochodem i wypożyczyć rower na miejscu. Okazało się jednak, że ze mną pojedzie jeszcze tylko jedna osoba, no to spakowałem swojego evado. Plan był taki, żeby wjechać z rowerem koleją gondolową Ski&Sun Świeradów-Zdrój (bo można darmowo zabrać rower) na Stóg Izerski i dalej ruszyć już rowerem do mojego rowerowego raju jakim są Góry Izerskie.
Plan absolutnie się nie powiódł, pogoda się zepsuła w dniu dzisiejszym a dodatkowo po przyjeździe do Świeradowa zaczęło padać. Na Stóg wjechaliśmy kolejką bez roweru, a że szczyt tonął w chmurach po chwili zjechaliśmy na dół. Postanowiłem wykorzystać jednak rower, skoro go już zabrałem i pojeździć trochę po Świeradowie. Po kilku kilometrach miałem już dość jazdy w siąpiącym deszczyku. Troszkę pozwiedzałem piękny Świeradów, głównie Dom zdrojowy z piękną halą spacerową i pijalnią wody mineralnej, której się napiłem ale czy zostałem uzdrowiony - nie wiem. Sama woda całkiem niezła, inna niż te wszystkie "mineralne" ze sklepu. Dodatkowo zdobyłem 2 znaczki turystyczne i 2 zakładki.
Potok Szklarka i skałki© montana21
Kolejką SKI&SUN Świeradów na Stóg Izerski© montana21
Schronisko PTTK na Stogu Izerskim© montana21
Dom zdrojowy w Świeradowie© montana21
Hala Spacerowa© montana21
Hala spacerowa od wewnątrz© montana21
Pijalnia mineralnej© montana21
Kwisa w Świeradowie© montana21
Ul. Zdrojowa 1© montana21
Ul. Zdrojowa 2© montana21
Zdobycze© montana21
- DST 7.79km
- Czas 00:38
- VAVG 12.30km/h
- Sprzęt Kross Evado 4.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Sobota, 11 sierpnia 2018
Kategoria Sudety
Kolejowa pętla
Celem wycieczki było przejechanie się pociągiem na linii kolejowej 137 z Kłodzka do Nysa, gdzie w tym roku został przywrócony ruch pasażerski, niestety tylko w wakacyjne weekendy o dość nietypowych porach. Dlatego też musiałem trochę pokombinować i wybór padł na zrobienie pętli, jadąc pięcioma pociągami, z pięcioma przesiadkami i autobusową komunikacją zastępczą. Trasa kolejowa wyglądała tak: Brzeg - Wrocław Główny - Wałbrzych Miasto/Wałbrzych Główny - Głuszyca - Kłodzko Główne - Nysa - Brzeg;
- linią kolejową 132, Brzeg - Wrocław Główny, poc. polregio;
- linią kolejową 274, Wrocław Główny - Wałbrzych Miasto, poc. Koleje Dolnośląskie;
- autobusowa komunikacji zastępcza Wałbrzych Główny - Głuszyca, aut. MPK Świdnica;
- linią kolejową 286, Głuszyca - Kłodzko Główne, poc. Koleje Dolnośląskie;
- linią kolejową 276 i 137, Kłodzko Główne - Nysa, poc. polregio;
- linią kolejową 288, Nysa - Brzeg, poc. polregio
Łącznie pociągami przejechałem 280 km, na 2 biletach. Najciekawszy fragment to oczywiście linia kolejowa 286 z Wałbrzycha do Kłodzka przez Góry Sowie, wg mnie najpiękniejsza linia kolejowa w Polsce. Większość zdjęć robiona z pociągu, więc bardzo słabo oddają wrażenia z tej trasy, na której dominują tunele, potężne wiadukty kolejowe i piękne górskie krajobrazy z miastami i wioskami. Naprawdę warto się tu pofatygować, że zaliczyć przejazd tą linią. Zresztą całe Sudety warto zwiedzić ale na to trzeba poświęcić znacznie więcej czasu.
Niestety frekwencja w pociągu z Kłodzka do Nysa, przez Paczków, Otmuchów (i przepięknym widokiem na jezioro Otmuchowskie z Sudetami Wschodnimi w tle) była bardzo niska. Mam jednak nadzieję, że w przyszłym roku ponownie zostaną uruchomione te połączenia w nieco szerszej siatce połączeń a ludzie będą się przekonywać. Dobrym przykładem może być linia 288 Brzeg - Nysa, gdzie powoli ale z sukcesem wznowiono ruch pasażerski i dzisiaj jeździ tą linią sporo ludzi.
Do Brzegu pojechałem rower, który zostawiłem pod dworcem. Cała wycieczka od wyjścia z domu do powrotu zajęła mi ledwie 10 godzin, czyli jest to wynik niezły, biorąc pod uwagę przejazd rowerem, liczbę przesiadek i delikatne opóźnienia pociągów. Polecam - pięknie tam !
Stacja Wałbrzych Miasto© montana21
Hotel Sudety, legenda PRL-u© montana21
Sudety z innej strony© montana21
Wałbrzyski Ratusz, pl. Magistracki© montana21
Rynek w Wałbrzychu© montana21
Wiadukt kolejowy nieopodal Wałbrzycha Głównego, początek najpiękniejszej linii kolejowej© montana21
Linia 286, pięknie tu© montana21
Linia 286, widok na Głuszycę© montana21
Na jednym z wiaduktów© montana21
Na trasie linii 286© montana21
Kolejny wiadukt© montana21
Widać cień pociągu na wiadukcie© montana21
Dworzec Kłodzko Główne© montana21
Bardo, widok na górę Kalwarię z krzyżem prawie u szczytu (nad latarnią)© montana21
Linia 137, widok na Sudety Wschodnie© montana21
Stacja Paczków© montana21
Przystanek "Otmuchów Jezioro"© montana21
Jezioro Otmuchowskie© montana21
Tu powinien być przystanek Otmuchów Jezioro© montana21
Stacja Otmuchów© montana21
Otmuchów, od lewej Ratusz, zamek, kościoły i Sudety Wschodnie w tle© montana21
Stacja Nysa© montana21
- DST 14.05km
- Czas 00:42
- VAVG 20.07km/h
- Sprzęt Diamant D300
- Aktywność Jazda na rowerze
Wtorek, 17 października 2017
Kategoria Znaczki Turystyczne, Tour de Dolnośląskie, Sudety
Bardo i Ślęża
Postanowiłem wykorzystać ten piękny pod względem pogody dzień na zbieranie znaczków z miejsc, w które raczej rowerem bym nie dojechał lub już byłem i są małe szanse na powrót. Tymi miejscami były przede wszystkim Bardo i Ślęża a po drodze jeszcze Kamieniec Ząbkowicki i Ziębice. Wycieczka samochodem.
Ruszyłem tak żeby mniej więcej o 10 być w Ziębicach po tamtejszy znaczek w Muzeum Sprzętu Gospodarstwa Domowego. Kolejnym celem był Pałac Marianny Orańskiej w Kamieńcu Ząbkowickim. Oba miejsca, w których już byłem zanim jeszcze zacząłem zbierać znaczki. Natomiast Bardo to pierwszy z dwóch celów głównych, gdzie raczej rowerem nie dojadę (choć w 2014 roku byłem w miejscowości Przyłęk, zaledwie 2 km od Barda). W Bardzie jest aż 5 znaczków turystycznych, dlatego też tutaj spędziłem już więcej czasu. Zwiedziłem ścisłe centrum z Bazyliką, obejrzałem zabytkową remizę strażacką i poszedłem do klasztoru, który robi wrażenie trochę jak z horroru jakiegoś. Na koniec wizyta w przystani spływów pontonowych i ruszyłem w kierunku Ślęży.
Samochód zostawiłem na Przełęczy Tąpadła, skąd ruszyłem żółtym szlakiem na szczyt Ślęży. Po drodze trochę turystów mijałem, na szczycie też ich dość sporo było. Samo podejście natomiast to 3 km odcinek o średnim nachyleniu nieco ponad 10 %, czyli zadyszka lekka była. Wejście i zejście razem z krótkim pobytem na szczycie zajęło mi 1:15. Niestety widzialność, mimo świetnej pogody, była bardzo słaba, jedyne co było dobrze widać to Mietków i Jezioro Mietkowskie. Na koniec podjechałem jeszcze w okolice Schroniska pod Wieżycą, gdzie kiedyś był znaczek i zakończyłem wycieczkę.
Po powrocie do domu szybki obiad i po prostu musiałem wykorzystać prawdopodobnie ostatni tak ciepły dzień tego roku idąc na rower o czym w kolejnym wpisie.
Muzeum w Ratuszu, Ziębice© montana21
Zabytkowa remiza w Bardzie© montana21
Klasztor Sióstr Maryi Niepokalanej w Bardzie© montana21
Bardo - Bazylika© montana21
W drodze na szczyt Ślęży© montana21
Ciekawostka przed szczytem© montana21
Widok ze Ślęży na Jezioro Mietkowskie© montana21
Kościół na Ślęży© montana21
Wieża telewizyjna na Ślęży© montana21
Dzisiejsze zdobycze© montana21
Piątek, 15 września 2017
Kategoria Gminobranie, Sudety, Tour de Dolnośląskie, Znaczki Turystyczne
Góry i Pogórze Kaczawskie
Nowe miasta, gminy, trasy rowerowe, zapory, jeziora, znaczki turystyczne i bilety komunikacji miejskiej - to wszystko udało się zdobyć, zaliczyć i zobaczyć podczas tej wycieczki. Na koniec urlopu udało się zrobić jeszcze jedną porządną wycieczkę rowerową, choć pogoda nie była dobra.
Trasa: Jelenia Góra - ER-6 - Schronisko "Perła Zachodu" - Jezioro Modre - Siedlęcin - Jezioro Pilchowickie - Pilchowice - Nielestno - Wleń - Pławna Dolna - Lwówek Śląski - Brunów - Zbylutów - Nowa Wieś Grodziska - Zamek Grodziec - Grodziec - Uniejowice - Złotoryja - Legnica. Rano na pociąg do Brzegu i wieczorem powrót z pociągu do domu.
Zaliczone gminy (8): Wleń, Lwówek Śląski, Pielgrzymka, Zagrodno, Złotoryja - obszar wiejski, Złotoryja - teren miejski, Krotoszyce, Legnica.
Rano podczas dojazdu na pociąg do Brzegu o 5:30 padał lekki deszczyk. Podczas jazdy pociągiem we Wrocławiu padał deszcz, w Wałbrzychu padał deszcz a w Jeleniej Górze już nie padał i tam rozpocząłem tę wycieczkę. Najpierw trochę pokręciłem się po centrum zdobywając dwa jeleniogórskie znaczki oraz bilety komunikacji miejskiej, po czym ruszyłem szukać drogi rowerowej ER-6 do Siedlęcina. Trasa okazała się wspaniała, asfaltowa w lesie, wzdłuż stoków górskich i nad rzeką Bóbr. Byłoby wspaniale gdyby nie pogoda - było zimno, pochmurno i wietrznie. Po kilku km asfalt zmienił się w kostkę o szerokości ok. 1 m, skończył się płaski teren, było kręto - zaczęła się niezła zabawa. W taki sposób dotarłem do Schroniska "Perła Zachodu", przepięknie położonego na urwisku skalnym nad Jeziorem Modrym. Tam zdobyłem znaczek i ruszyłem dalej.
Na trasie zrobiło się standardowe dla tamtejszych okolic góra-dół, jechałem już zwykłymi drogami a kolejny cel to Jezioro Pilchowickie z największą sudecką zaporą wodną. Najpierw jednak dojechałem do mostu kolejowego na początku Jeziora Pilchowickiego oraz przystanku kolejowego Pilchowice Zapora (linia kolejowa 283). Most nad jeziorem oraz widok z peronu na zaporę robią duże wrażenie. Szkoda, że linia jest w fatalnym stanie i niedawno ruch pasażerski został zawieszony.
Po chwili byłem już na Zaporze Pilchowice. Druga co do wysokości zapora wodna w Polsce ma 62 m wysokości, podobna jest to największa zapora kamienna i łukowa w kraju. Wszystko to wygląda fenomenalnie, szczególnie z tymi budynkami elektrowni wodnej, które znajdują się u podnóża zapory. Krótka przerwa na zaporze i ruszyłem w kierunku Wlenia, do którego dojechałem bardzo przyjemną trasą przez Pilchowice i Nielestno, wzdłuż Bobru.
Wleń to najmniejsze miasto w województwie dolnośląskim, liczy nieco ponad 1800 mieszkańców - to tak w ramach ciekawostki. Samo miasteczko spodobało mi się, jest ciekawie położone i dość ładne (pomijając wiekowe, trochę zaniedbane kamieniczki). Z Wlenia miałem kilka kilometrów podjazdów, które okazały się całkiem przyjemne i przejechałem ten fragment bez problemów. Natomiast w miejscowości Pławna Dolna wjechałem na asfaltową ścieżkę rowerową, którą dojechałem aż do Lwówka Śląskiego. Trasa jest fenomenalna, biegnie wzdłuż głównej drogi ale kilka a czasami nawet kilkadziesiąt metrów od niej, często za domami. W kierunku Lwówka jest też delikatny zjazd, więc jechało się szybko, lekko i przyjemnie a było to nieco ponad 7 km.
Na początku Lwówka Śląskiego mogłem podziwiać tzw. "Szwajcarię Lwówecką". Jest to zgrupowanie piaskowcowych form skalnych, na których można podziwiać efekty wietrzenia, czyli niszczenia skał. Następnie pojechałem na Rynek, gdzie zdobyłem kolejne dwa znaczki i ruszyłem dalej. Teren był pofalowany, w końcu było to Pogórze Kaczawskie. Kolejnym celem był Zamek Grodziec. Zamek ten znajduje się na górze Grodziec, która wyraźnie zaznacza się w najbliższej okolicy wysokością względną. Podjazd na zamek jest krótki ale stromy, średnie nachylenie na odcinku 1 km (tyle ma ten podjazd) wynosi ok. 10 %, choć momentami znacznie przekracza te 10 %. Na szczycie, przed bramą wejściową wielkie rozczarowanie - zakaz wstępu. Okazało się, że wczoraj, dzisiaj i jutro zamek jest zamknięty dla zwiedzających bo kręcą jakiś film. A na zamku był znaczek turystyczny ... . Mimo to zamek z zewnątrz prezentuje się całkiem nieźle.
Ruszyłem dalej i po kilku km dojechałem do Złotoryi, kolejne nowe miasto zaliczone tego dnia. W ramach ciekawostki dodam, że Złotoryja była 150 zaliczoną gminą na rowerze, czyli taki mały jubileusz. Zrobiłem rundkę po mieście, głównie po centrum i Rynku. W Złotoryi zdobyłem 3 znaczki, głównie związane ze złotem, które kiedyś było tu wydobywane.
Ostatnim etapem wycieczki była podróż ze Złotoryi do Legnicy drogą wojewódzką 364. Ze względu na porę, piątek godzina 15, ruch był bardzo duży, momentami jechało się mało przyjemnie i niebezpiecznie, jak wyprzedzali na centymetry. Ale za to jechało się szybko bo z dość silnym wiatrem w plecy i te kilkanaście km szybko się zrobiło. Przy wjeździe do Legnicy jechałem koło Huty Miedzi Legnica, którą mogłem z bliska podziwiać. W Legnicy skoczyłem jeszcze do siedziby MPK po bilety, a że miałem jeszcze trochę czasu do pociągu to pojeździłem chwilę po południowej części miasta.
Zapora Pilchowice 62 m, największa w Sudetach© montana21
Muzeum Militariów w Jeleniej Górze© montana21
ER-6 Jelenia Góra - Siedlęcin© montana21
Schronisko "Perła Zachodu"© montana21
Z drugiej strony, nad urwiskiem© montana21
Jezioro Modre i zapora z elektrownią© montana21
Most kolejowy na Jeziorem Pilchowickim© montana21
Podziękowania© montana21
Jezioro Pilchowickie© montana21
Wleń pierwszy© montana21
Wleń, Rynek© montana21
Jeszcze raz Wleń© montana21
Ścieżka rowerowa Pławna Dolna - Lwówek Śląski© montana21
Szwajcaria Lwówecka© montana21
Szwajcaria Lwówecka 2© montana21
Rynek w Lwówku Śląskim© montana21
Lwówecki Ratusz© montana21
Pogórze Kaczawskie© montana21
Zamek Grodziec© montana21
Na Rynku w Złotoryi© montana21
Baszta Kowalska w Złotoryi© montana21
Kościół w Złotoryi© montana21
Huta Miedzi Legnica© montana21
Legnica, ul. Hutników© montana21
Znaczkowe zdobycze© montana21
- DST 123.17km
- Teren 2.00km
- Czas 05:51
- VAVG 21.05km/h
- Sprzęt Kross Evado 4.0
- Aktywność Jazda na rowerze
Piątek, 8 września 2017
Kategoria Gminobranie, Sudety, Tour de Dolnośląskie, Znaczki Turystyczne
Góry Sowie - Rzeczka
Po niemal dwóch latach przerwy, w końcu zaliczyłem nowe gminy. Dodatkowo wpadło kilka nowych znaczków turystycznych i bilety komunikacji miejskiej z Wałbrzycha i Bielawy.
Trasa: Wałbrzych - Jugowice - Walim - Rzeczka - Schronisko Orzeł - Sokolec - Jugów - Przełęcz Jugowska - Zygmuntówka - Pieszyce - Bielawa - Dzierżoniów - Piława Górna - Przerzeczyn-Zdrój - Koźmice - Niemcza - Arboretum Wojsławice - Prusy - Karszów - Strzelin. Rano na pociąg do Brzegu i wieczorem powrót z pociągu do domu.
Zaliczone gminy (7): Nowa Ruda - obszar wiejski, Pieszyce, Bielawa, Dzierżoniów, Piława Górna, Niemcza, Ciepłowody.
W Wałbrzychu wysiadłem na przystanku Wałbrzych Fabryczny bo miałem stamtąd blisko po znaczek i bilety. Wszystko szybko załatwiłem i ruszyłem w kierunku Walimia i Rzeczki. Było naprawdę zimno, szczególnie jak wyjechałem z miasta i zaczęło się "góra-dół". Mimo, że miałem koszulkę i bluzę termo to i tak przemarzłem, szczególnie na zjazdach. Ale wkroczyłem w Góry Sowie, więc nie bardzo tym się przejmowałem. Podjazdy nie były bardzo ciężkie ale podjazd to podjazd trzeba się trochę pomęczyć. W sztolniach walimskich zdobyłem drugi znaczek i wjechałem do Rzeczki, która była dla mnie szczególnym celem tego dnia. W Rzeczce byłem na ćwiczeniach terenowych na studiach (razem z kolegą Novak91) i miło było tam powrócić rowerem. Przez całą Rzeczkę jechałem pod górę ale podjazd był dość łagodny, jedynie pod koniec zrobiło się dość stromo.
Jednak strome to było podejście do Schroniska Orzeł po kolejny znaczek. Dystans 500 m a średnie nachylenie to ponad 16 % i do tego nędzne resztki asfaltu. Nawet nie próbowałem podjeżdżać, wchodziłem pieszo a i tak musiałem robić 2 postoje na złapanie oddechu. Później zjechałem do Sokolca i ruszyłem pod górę na Przełęcz Jugowską, z której miałem tylko kilkaset metrów do schroniska Zygmuntówka, gdzie był kolejny znaczek. W schronisku okazało się, że znaczki się skończyły. Zdenerwowałem się bo byłem już mocno przemarznięty. Wróciłem na przełęcz (dość ostro pod górę, do schroniska był zjazd) i zjechałem do Pieszyc, gdzie w końcu zrobiło się cieplej.
Przez Pieszyce szybko przejechałem i pojechałem do Bielawy. Tam rundka do centrum i zawróciłem na Dzierżoniów. Niestety zrezygnowałem z dojazdu na zbiornik zaporowy Sudety, choć miałem już blisko ale za to z czasem nie stałem dobrze. W Dzierżoniowie zdobyłem kolejny znaczek tego dnia. Później zaliczałem kolejne gminy, czyli Piławę Górną, Ciepłowody i Niemczę. W Niemczy skoczyłem po znaczek do Piernikarni. Z Niemczy krótki ale dość ciężki podjazd od arboretum w Wojsławicach po ostatni tego dnia znaczek turystyczny. Ostatnie kilkanaście km do Strzelina jechało się dobrze bo z wiatrem i większość z górki. W Strzelinie wsiadłem w pociąg i zakończyłem wycieczkę, którą mogę nazwać idealną bo zaliczyłem nowe gminy, zdobyłem znaczki turystyczne i nowe bilety komunikacji miejskiej.
Olszyniec - Jugowice© montana21
Centrum Walimia© montana21
Wejście do sztolni walimskich© montana21
Kościół w Rzeczce© montana21
Warszawianka stoi !© montana21
Rzeczka i Wielka Sowa© montana21
Podejście do Schroniska "Orzeł"© montana21
W dole Sokolec© montana21
Schronisko Orzeł© montana21
Evado w Rzeczce© montana21
Zygmuntówka© montana21
Pieszyce© montana21
Centrum Bielawy© montana21
Rynek w Dzierżoniowie© montana21
Piława Górna© montana21
Na Rynku w Niemczy© montana21
Arboretum Wojsławice© montana21
Dzisiejsze zdobycze© montana21
- DST 117.83km
- Teren 2.50km
- Czas 06:10
- VAVG 19.11km/h
- Sprzęt Kross Evado 4.0
- Aktywność Jazda na rowerze